گودهایی وجود دارند که با روش نیلینگ پایدارسازی شده و بیش از ۱۰ سال است که رها شده‌اند و هنوز پابرجا هستند، اما این تضمین کننده پایدار بودن جداره گود برای همیشه نیست.
نیلینگ یک روش پایدارسازی گود است که از این روش برای نیل کردن بخش ناپایدار خاک به بخش پایدار آن استفاده می‌کنند.
برخی از خاک‌های آلی مانند لای‌های آلی، رس‌های آلی و خاک‌های مردابی معمولا مقاومت برشی کمی دارند و در نتیجه مقاومت پیوستگی آن‌ها کم است؛ در نتیجه، طول میخ‌ها در آن‌ها باید بسیار زیاد باشد که هزینه‌های آن بسیار غیراقتصادی خواهد شد.
به‌این‌ترتیب این روش به‌تدریج از سازه‌ای موقت به دائمی ارتقا یافت.
برای بسیاری از سطوح مقاوم شده، کنترل آب زیرزمینی به دلیل تاثیر زیاد آن روی ضریب ایمنی، بسیار حساس و بحرانی است.
تمامی حقوق مادی و معنوی این وب‌سایت متعلق به مجموعه فولاد سازان راه ابریشم است.
ارتفاع مجاز خاکبرداری در هر مرحله متاثر از پارامترهای مقاومت برشی خاک، میزان نفوذ آب‌های سطحی و میزان سربار متغیر است.
بعد از اجرای مرحله اول خاکبرداری نوبت به حفاری چاله‌ها برای قرار دادن نیل‌ها می‌رسد. برای ??? ??? حفاری از دستگاه دریل واگن استفاده می‌شود که روی سینه کار قرار می‌گیرد.
در متن مقاله اشاره شده است که نیلینگ یک سازه موقت و سازه اصلی باید هر چه سریعتر اجرا شود. تا چه زمانی نیلینگ بدون اجرای سازه اصلی مقاومت خود را دارد؟
خاک بتواند بدون نیاز به سازه نگهبان، به مدت یک تا دو روز، با دیوارهای قائم یا نزدیک به قائم، به ارتفاع حدود یک تا دو متر پایدار باقی بماند.
همچنین، برخی از عوامل مانند بریدگی و جابه‌جایی درزه‌ها، فشارهای هیدرواستاتیکی جانبی و نیروهای تراوشی می‌توانند موجب از دست رفتن سریع پایداری بلوک‌های گفته شده، شوند.
همچنین، در متد میخ کوبی، قسمت کمتری از خاک به حالت مسطح در می‌آید که باعث کاهش تخریب محیط و حفظ زمین می‌شود.
وظیفه اصلی و اولیه دوغاب، انتقال تنش از خاک به میخ‌ها است. همچنین، دوغاب موجب حفاظت میخ‌های فولادی در برابر خوردگی می‌شود.
از مهم ترین مزایا و علت‌های استفاده از روش نیلینگ، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: